Het concept van de All-in-One PC is niet nieuw, de eerste AIO PC dateert al van midden jaren 80. Apple kwam halverwege de jaren 80 met de Apple Macintosh. De Macintosh was de eerste desktop pc waarbij het moederbord geintegreerd was in de monitor. Aan de voorkant heeft de Macintosh ruimte voor een diskettestation. In zijn tijd was de Macintosh razend populair in de jaren 80, met name voor professioneel gebruik werd deze computer veel gebruikt. Na Apple kwamen ook Commodore, Osborne TRS en Compaq met eigen versies van de alles-in-1 desktop. Deze desktops kregen allemaal het predikaat “draagbaar”. Draagbaar is daarin een relatief begrip. Doordat de pc uit 1 geheel bestond zonder losse componenten konden ze eenvoudig worden losgekoppeld en werden de allereerste AIO pc’s daarom beschouwd als draagbaar, hoewel het absoluut niet aan te raden is om er werkelijk mee te gaan lopen. Toch zijn deze desktops wel de voorlopers van onze hedendaagse laptops en AIO pc’s.
De laatste jaren heeft de ontwikkeling van de All-in-One PC een grote vlucht genomen. De ontwikkeling van steeds kleinere componenten maakt het mogelijk om de monitor inclusief componenten steeds compacter produceren. De meeste merken bieden tegenwoordig een lijn met AIO pc’s. Meest populair is de Apple iMac die in verschillende varianten te verkrijgen is.
Voor- en nadelen
Het grote nadeel van de AIO pc’s is de beperkte mogelijkheid om de computer uit te breiden of te upgraden. Het werkgeheugen is bij de meeste modellen te upgraden naar 6GB of 8GB, maar verder hebben de computers vaak geen mogelijkheden voor een upgrade. Alle componenten zitten permanent vast op het moederbord zodat het geheel zo compact mogelijk gemaakt kan worden.
All-in-one PC’s zijn vaak modern vormgegeven en hebben een strakke uitstraling door het ontbreken van de wirwar aan losse kabels. Mede daarom zijn ze populair in kantoren en winkels.