De symptomen uitten zich voornamelijk middels achteruitgang van het verstandelijke vermogen en een diversiteit aan psychische aandoeningen. Deze symptomen zullen zich naarmate de jaren vorderen verder ontwikkelen, waardoor er geleidelijke achteruitgang optreedt. De ziekte van Huntington is dan ook een sluipziekte, met meestal de dood tot gevolg door bijkomende complicaties, zoals bijvoorbeeld longontsteking.
De ziekte van Huntington is erfelijk
De ziekte van Huntington kent haar oorsprong door een afwijkende gen op het 4e chromosoom. De ziekte is zoals gezegd erfelijk, wat inhoudt dat een kind 50% kans heeft om de ziekte te ervan, wanneer één van de ouders drager is van het afwijkende gen. Wanneer geen van beide ouders het gen dragen, kan de ziekte van Huntington ook niet ontstaan. Deze kan enkel worden geërfd. Het is erg lastig dat de ziekte zich pas in een latere fase van het leven ontwikkeld, waardoor het gen al overdragen kan zijn aan kinderen en kleinkinderen. Â
Diagnose van de ziekte van Huntington
Op grond van klinische verschijnselen (verschijnselen en symptomen die zichtbaar zijn voor de dokter), kan de diagnose van de ziekte van Huntington worden vastgesteld. Daarnaast wordt er ook gekeken naar de medische achtergrond van familieleden. Wanneer zij drager zijn van het Huntington gen, kan beter worden vastgesteld of er sprake is van de ziekte van Huntington. Daarnaast kan er tegenwoordig ook middels DNA onderzoek worden vastgesteld of er sprake is van Huntington.
Â
De behandeling van de ziekte van Huntington
De ziekte van Huntington is helaas niet geneesbaar. Wel zijn er bepaalde medicijnen die het ziektebeeld kunnen verbeteren en de symptomen gedeeltelijk kunnen verminderen. De medicatie die nodig is, zal per persoon verschillen.